Blog Of Neil Lord Guitang

Pigilan niyo akong mang-uyaw din sa kanila! Pigilan niyo akong ilabas ang matagal ko ng kinikimkim na init sa aking isipan. Pigilan niyo akong gawin ang ginawa nila sa ating mga Pilipino.

Sa buong kasaysayan ng Pilipinas, hindi lang isang beses nasangkot sa diskriminasyon ang mga Pinoy. Hindi lang isang beses tayo inuyaw ng mga dayuhan. Sa katunayan, noong panahon ng mga Kastila ang tawag sa atin "mga tamad","mga indio", "mga bobo", at marami pang turing na kanilang naisin. Hindi ba at tinuringan din ng mga dayuhan ang mga babaeng Pilipino (mga pinay) na "maid" o katulong? Katulong o chimay, yan ang turing sa atin ng mga dayuhang maghugas lang ng puwet di pa magawa.

Ngayon naman, tinatawag tayo na mga "monkey" o unggoy. Ang iba naman kulang na lang isumpa tayong mga Pilipino. Pero teka muna, SINO BA ITONG MGA NAGSASALITANG ITO? Sa ingles, LOOK WHO'S TALKING?

Pigilan niyo akong gawin ito sapagkat ako ay Pilipino at ako ay hindi likas na mapang-uyaw sa aking kapwa. Pigilan niyo akong isambulat ang aking kinikimkim. Pigilan niyo akong ilabas ang sama ng aking loob. Pigilan niyo akong mang-uyaw din.

SINO ANG TUNAY NA TAMAD HA? Ang pagiging tamad ay ugaling likas sa mga Pilipino. Ito ang sabi ng mga Kastila. Kaya naman isinilang sa kasaysayan ang kuwento ni Juan Tamad na tumutukoy sa pagiging tamad ng mga Pilipino.

Ang kuwento ni Juan Tamad ay nagkaroon ng ibang interpretasyon at turing sa pagdaan ng panahon. Ang totoong tamad ay mga Kastila at hindi ang mga Pilipino. Bakit?

Kung susuriin natin ang sitwasyon noon, likas sa ating mga Pilipino noong unang panahon ang gumising ng maaga (madaling araw) upang magsimula sa ating mga gawain. Ang mga ninuno natin ay maagang pumupunta sa bukid upang magsimula ng kanilang sakahan. Ito ay upang maaga silang matapos at habang hindi pa sumisikat ang araw. Bago pa man tuluyang uminit ang sinag ng araw, ang mga magsasaka o manggagawa natin ay tapos na sa kanilang gawain.

Pagsapit ng tanghali (pagkatapos kumain) ang mga magsasaka o manggagawa natin ay tipikal na matutulog sapagkat mataas na ang sinag ng araw. Ito ang panahon ng kanilang pagpapahinga habang mainit ang sinag ng araw. Ito naman ang panahon na gigising ang mga Kastila (tinatanghali ng gising) at makikita ang mga Indio (mga Pinoy) na natutulog sa tanghali. Dahil dito tinuringan tayong mga tamad sapagkat natutulog daw tayo sa katanghaliang tapat.

Teka muna, sino ang tunay na tamad? Ang tinatanghali ng gising o ang mga natutulog sa tanghali? Maituturing bang tamad ang mga gumigising ng maaga upang maagang magsimula ng gawain at matutulog sa tanghali upang makaiwas sa masakit na sinag ng araw? O mas tamad ang mga tinatanghali ng gising at tinatanghali sa paggawa?

Ang totoo hindi kakikitaan ng katamaran ang mga ninuno natin noon. Ang totoong tamad noon ay ang mga Kastila. Ngunit dahil tayo ay kanilang nasakop noon, ito ang iminulat at itinatak nila sa isipan ng mga kabataan noon hanggang sa ito ay manatili sa kanilang isip at kinalakihan na nila. Ito naman ang ipinamana sa atin ng ating mga ninunong nasakop ng pangit na kaugalian.

Maliban sa katamaran, tinuruan din tayo ng iba pang mga ugali katulad ng crab mentality, manyana habit, bahala na system, at iba pang ugaling Kastila. Nakakahiya man pero ginamit nila ang kapangyarihan ng simbahan upang tayo ay maniwala sa kanila.

Pero hindi tayo tamad, hindi tayo bobo, tayo ay mga biktima lamang.

SINONG TINATAWAG NILANG CHIMAY? Nakakatawang isipin na mababa ang tingin nila sa ating mga Pilipino sapagkat namamasukan tayo sa mga dayuhang bansa bilang mga katulong o maid.

Pero para sabihin natin sa buong mundo, HINDI MABUBUHAY ANG MUNDO AT MGA DAYUHAN KUNG WALA ANG MANGGAGAWANG PILIPINO!

Hindi kaya naiisip ng mga dayuan kung gaano sila kainutil kung tutuusin? Biruin mo, mga simpleng bagay di pa nila kayang gawin. Ni maghugas ng puwet nilang may dumi hindi nila kaya kung wala ang mga tinatawag nilang katulong na mga Pilipino.

Nakakahiyang malaman na may mga dayuhan na mga tumatawag sa ating mga call center agents (na magagaling sa ingles) upang magpaturo kung paano buksan ang electric fan, paano gumamit ng telebisyon, paano gumamit ng water heater, paano gumamit ng telepono, paano mag-order ng pagkain at kung anu-ano pang napakasimpleng mga bagay na iniaasa sa mga matatalino nating mga manggagawa.

Nakakatawa ding malaman na sa ibang bansa ang mga dayuhan ay hindi kayang gawin ang mga extra-trabahong ibinibigay sa kanila ng kanilang mga boss. Magrereklamo na ang mga yan kapag binigyan mo sila ng trabahong lagpas sa dapat trabaho nila sa isang araw. Trabaho de Kuwadrado kung tawagin. Samantalang kapag pinoy ang binigyan ng ganun, matutuwa pa tayo.

Nakakatawa ding malaman na hindi naliligo araw-araw ang mga dayuhan ayun sa mga kababayan nating nasa ibang bansa . Ang sabi nila ipinapanligo ng mga dayuhan ang mga pabango sa kanilang katawan upang takpan ang kanilang mga baho. Hindi ba dapat ang mga katulong ang mababaho at hindi ang mga amo?

Ang totoo, ang mga kababayan nating mga katulong sa ibang bansa ang nagtuturo sa mga bata kung paano maligo, maglinis ng katawan, mag-ayos ng mga gamit, kung paano mag-aral ng ingles, kung paano gumamit ng ganito-ganyan, kung paano kumain at iba pang mga bagay na hindi alam ng mga dayuhan.

Mabuti at hindi sa kanila tumama si Ondoy, sapagkat sigurado mamamatay sila sa stress at hindi sa baha. Samantalang ang mga pinoy, nasa gitna na nga ng baha, nagagawa pang ngumiti at magbiruan. Ito ang ipinagkaiba ng mga pinoy sa ibang mga lahi sa mundo, sapagkat tayo ang ganitong mga bagay ay simpleng hirap lamang at umaasa tayong mawawala din paglipas ng panahon. Ngunit sa ibang bansa (na tinatawag tayong chimay) ang ganitong mga sakuna ay wari baga ay katapusan na ng mundo para sa kanila.

Marangal ang trabaho ng mga katulong. Kaya sila tinatawag na katulong ay dahil sila ang pinagmumulan ng tulong. Kung tutuusin ang mga nangangailangan ng katulong ay madalas ang mga taong hindi kayang gawin ang mga bagay o gawain sa kanilang tahanan. Kung wala ang mga katulong, paano na lamang mabubuhay ang mga taong hindi kayang gawin ang kayang gawin ng mga chimay?

Lumaki na masyado ang ulo ng mga dayuhan sapagkat iniidolo nga naman nating mga Pilipino ang kanilang mga katanyagan. Hindi nila alam na sa likod ng ating isipan tinatawanan natin ang kanilang mga katangahan.

SINONG TUNAY NA UNGGOY HA? UglyYubin, ito ang pangalan ng Koreano na nagparatang sa ating mga Pilipino na tayo daw ay mga unggoy. Hindi ba at mas pangit pa ang pangalan niya kaysa sa unggoy? Self explanatory hindi ba UGLYyubin?

Natatawa akong isipin kung minsan habang ako ay nakikipag-usap sa mga kaklase kong Koreano sa unibersidad na aking pinapasukan. Daig pa nila ang isang batang nag-aaral pa lamang magsalita. Utal-utal sila kung magsalita ng ingles. Ano ba yan! Yan ba ang nagpaparatang na tayo ay mga unggoy? E mas daig pa nila ang mga unggoy na maliliit ang utak ah!

Kung iisipin mo bakit nagkalat na parang mga tae ang mga Koreano sa ating bansa? Hindi ba upang dito ay magpaturo sila (sa mga unggoy) ng mga kaalamang tayo lang ang nakakaalam at hindi pa nila alam? Aba eh, napakarami yata ng Korean schools sa ating bansa upang turuan ang mga ito ng kaalamang kinaiinggitan nila sa ating (mga unggoy)!

Subukan kaya natin silang ilusong sa baha, magagawa kaya nilang umakyat sa poste ng Meralco at mag-ala-Tarzan? Magagawa kaya nilang lumangoy sa maitim na tubig at ngumiti pag-ahon? Malamang hindi, sapagkat sila ay hindi mga unggoy, at hindi nila kaya ang kaya nating gawing mga pinoy!

E ano naman daw kung tawagin tayong mga unggoy? At least may sumusuportang sensya (Charles Darwin's Theory of Evolution) sa ating pinagmulan. Sila kaya, saan kaya sila nagmula? Sa Mars?

Intindihin na lang siguro natin sila sapagkat marahil dala ito ng sira sa kanilang mga ulo sapagkat mula pagkabata sila ay pinapalo sa ulo ng kanilang mga magulang o mga guro.

Ang totoo, ganito magdisiplina ang mga Koreano sa mga bata, ang paluin ang kanilang ulo o di kaya naman pagbuhatan sila ng kamao. Kaya hindi nakapagtataka na may sira sila sa ulo at ang tingin nila sa atin ay mga unggoy.

SINONG NAGSABING BASURAHAN ANG PINAS? Hindi madumi ang basurahan kung wala ang basura. Hindi matatawag na basurahan ang isang sisidlan kung walang itinatapon ditong dumi. Ang tunay na madumi ay ang nagkakalat at nagtatapon ng basura at hindi ang pinagtatapunan.

Alam nating mga Pilipino na ginagawa tayong basurahan ng mga dayuhang bansa ng kanilang mga basura. Dito itinatapon sa atin ang mga produktong pinaglumaan nila na kung tawagin nila ay basura. Kung iisipin natin, sino ang madumi? Ang nagtatapon o ang pinagtatapunan? Muli, ang basurahan ay hindi madumi kung wala ang mga basurang itinatapon. Pasalamat sila marunong tayong maglinis ng basura.

PILIPINO TAYO, HUWAG TAYONG MAGPAAPI. Panahon na upang lumaban tayo sa mga dayuhang walang patumanggang inuuyaw ang ating lahi. Panahon na upang maunawaan natin na ang kultura natin ay epekto ng sari-saring ugali na minana natin sa mga dayuhan umalipin sa atin.

Hindi tayo ganito, hindi ganito ang ugali natin.

Ang isang ulol na hyena ay takot sa isang bagay na mas mataas sa kanya. Gayundin, ang mga ulol na dayuhan ay ganito. Tumayo tayo at ipakita natin sa kanila na dapat din nila tayong katakutan at dapat irespeto.

Tumayo tayo, at ipagtanggol ang ating lahi!